جوان خبر- مسأله کاندیداتوری نظامیان بازهم با اعلام رسمی و البته پیش از موعد مقرر سردار دهقان برای کاندیداتوری جدی تر از گذشته مطرح شد که با قرار دادن نام دیگر نظامیان در کنار او، می توان گفت تاکنون ۶ تن از نظامیان با لباس نظامی و یا سابقه نظامی گری برای انتخابات آتی ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرده اند.
اعلام کاندیداتوری چهره های نظامی یکی پس از دیگری در حالی صورت می گیرد که واکنش های زیادی نسبت به اصل مسأله یعنی «چرایی کاندیداتوری یک نظامی»در میان افکار عمومی ایجاد شده است. برخی آن را در تضاد با نظر حضرت امام دانسته و بعضی دیگر نیز با استدلال های خاص خود، این موضوع را خالی از اشکال می دانند.
واکنش برخی چهره‌های اصلاح طلب درباره رئیس جمهور نظامی حاکی از آن است که طیفی از جریان اصلاحات برای سپردن کلید پاستور به یک فرد نظامی چراغ سبز نشان داده‌اند.
واکنش برخی اصلاح طلبان در این رابطه را بخوانید:
محمد قوچانی، عضو حزب کارگزاران و سردبیر روزنامه سازندگی، در گفتگویی که با خبرگزاری تسنیم انجام داده، صراحتاً خود را حامی «اقتدارگرایی» معرفی کرده و گفته: می‌گویم که دموکراسی نمی‌تواند هدف جنبش اصلاحات باشد. دموکراسی ابزار جنبش اصلاحات است. هدف جنبش اصلاحات رسیدن به یک سعادت، رفاه و توسعه‌ای برای کشور است که مردم بتوانند زندگی خوبی داشته باشند. برای مردم بعد از یک جایی دیگر خیلی مهم نیست که چه کسی دارد به آنها حکومت می‌کند.
بهزاد نبوی، از فعالان سیاسی کهنه کار جریان اصلاح طلب، در این رابطه گفت: کاندیدا شدن یک فرد نظامی که طبق قانون اساسی اگر نامزد ریاست جمهوری شود، باید از سمت نظامی خود استعفا دهد و یا کاندیداتوری یک نظامی سابق را بلااشکال می دانم.
داریوش قنبری: اینکه رئیس جمهور بعدی یک فرد نظامی باشد یا خیر بستگی به حضور مردم دارد. به نظر من هرچه حضور مردم کمتر باشد، زمینه برای انتخاب یک رئیس جمهور نظامی بیشتر فراهم می‌شود و احتمال این فرضیه وجود دارد که رئیس جمهور آینده یک فرد نظامی باشد.
زیباکلام: ما به زور که نمی‌توانیم از مردم بخواهیم به یک نظامی رای دهند. آیا رئیس‌جمهور نظامی می‌تواند به‌رغم تحریم، دارایی‌های ایران را آزاد کند، بنابراین سوال اینجاست که آیا رئیس‌جمهور نظامی در عمل قدرت بیشتری از آقای روحانی دارد.
سید عطاالله مهاجرانی: دولت نظامی!؟ اگر سردار شهید قاسم سلیمانی حضور داشت و در انتخابات ریاست جمهوری ١٤٠٠ نامزد می شد، آیا کسی در صلاحیت کامل ایشان برای ریاست جمهوری تردید داشت! این معادله که رئیس جمهور نظامی باشد یا نباشد یک مغلطه است. اگر فردی نظامی نامزد شود باید به دانش، تجربه وصلاحیت او نگریست.
احمد زیدآبادی مقاله‌ای با عنوان «رئیس‌جمهور نظامی؟» منتشر کرده. در این مقاله او رئیس‌جمهور نظامی را برای ایران نه‌تنها مفید بلکه گریزناپذیر خوانده است. او می‌گوید هر کسی در ایران در مقام ریاست‌جمهوری قرار بگیرد، اگر حمایت نظامی‌ها را نداشته باشد، هیچ‌کاری نمی‌تواند انجام دهد و مجموعه‌ی تلاش او صرف خنثی‌سازی می‌شود.
حال باید دید علیرغم وصیت نامه امام و نهی صریح نظامیان از سوی ایشان، انتقادات گسترده فعالین سیاسی، آیا باز هم نظامیان«کاندیداتوری به هر قیمتی» را به جان می خرند و حضور در پاستور را به حفاظت از کشور و مرزهای آن ترجیح خواهند داد، یا اینکه عرصه را به «رجال سیاسی» می سپارند؟
منبع: برترین ها
